منو
بستن

امروز ۲۹ / ۰۲ / ۱۴۰۳ خورشیدی

میراث معنوی آمل

محرم در آمل
سه شنبه ۱۴ فروردین ۱۳۹۸ | نویسنده : مدیرکل آمل توریسم

آغاز این ماه جلوه های نمایان و مشخصی دارد. سقاخانه ها را با چراغ های توری و نفتی و آئینه ها و قالیچه ها تزیین می نمایند، پرچم های عزا به رنگ سیاه ساده یا قلاب دوزی شده را بر ستون های سقاخانه نصب می کنند. از شب اول محرم آماده عزاداری و پذیرایی عزاداران و مهمانان می گردند. شبها پس از خاتمه روضه خوانی در سقاخانه ها، جوانان به سینه زدن مشغول می شوند. آداب عمومی عزاداری در بین طوایف مختلف تقریبا و یا تماما مشابه است. از روز تاسوعا بزرگان و زعمای هر طائفه نقشه حرکت دسته روز عاشورا را طرح می کنند. اسباب عزاداری را از همه جهت آماده و خط سیر دسته ها را معلوم می نمایند. کلیه طوایف آمل بساط عزاداری را از صبح روز یازدهم محرم از سقاخانه ها بر می چینند، غروب روز یازدهم دسته ای به نام شام غریبان تقسیم می شوند.
در مازندران بیش از آنکه آیین‌ها اهمیت داشته باشند، محل تجمع عزاداران است که اهمیت دارد؛ «سقانفار» جایی است که آنها گرد هم می‌آیند؛ بناهایی که اگرچه در طرح توسعه مساجد و تکایا و بقاع متبرکه، به حاشیه رانده شده‌اند، اما همچنان اهمیت گذشته خود را دارند. این ساختمان‌ها که به نیت و وقف حضرت ابوالفضل و از چوب و الوار ساخته می‌شده‌اند، معماری سنتی مازندران بوده که در طبقه اول زنان و در طبقه دوم هم مردان به همراه نوحه خوان حضور می‌یافتند.
از معروف‌ترین سقانفارهای مازندران می‌توان به «اوجی آباد»، «آهنگرکلا»، «زرین‌کلا» و «هندوکلا» در آمل اشاره کرد که در این میان، سقانفار روستای اوجی آباد، قدمتی یکصد ساله دارد. اینها همه در شرایطی است که مازندران دارای بیشترین تکیه و حسینیه در کشور است.
روستای نوا در بخش لاریجان شهرستان آمل، «نخل» ی دارد ۶۰۰ ساله که هر ساله ظهر عاشورا به حرکت می‌افتد و روستا را طی می‌کند. البته روستای اورطشت این شهرستان هم، نخلی برای خود دارد و در این روز می‌گردانند.

برچسب ها

دیدگاه ها

تمامی حقوق متعلق به "آمل توریسم" می باشد ©

طراحی شده توسط لیمو تم